Παραδοσιακά, επιχειρήσεις που δεν εμπλέκονται άμεσα σε καθεαυτή διαπραγμάτευση εμπορευμάτων αλλά των οποίων το κόστος πωληθέντων επηρεάζεται σημαντικά από τις τιμές των εμπορευμάτων, χρησιμοποιούσαν μακροχρόνια συμβόλαια με τους προμηθευτές. Αυτό προσφέρει σιγουριά στην τήρηση του προϋπολογισμού, και ευκολία στη διαχείριση. Ετησίως ή ανά μεγαλύτερο διάστημα, οι τιμές θα μπορούσαν να αναπροσαρμόζονται ώστε να συνταιριάζουν με τις αλλαγές στις τιμές των εμπορευμάτων. Αυτή η μέθοδος αντιστάθμισης κινδύνου συχνά οδήγησε σε ξαφνικές αλλαγές της τιμής όταν ορίζονταν οι νέες τιμές συμβολαίου. Ή είχε ως αποτέλεσμα το χάσιμο ευκαιριών για τις αγοράστριες επιχειρήσεις όταν η αγορά υποχωρούσε και αυτές συνέχιζαν να πληρώνουν την υψηλότερα συμφωνημένη τιμή, ψηλότερη από αυτή που πλήρωναν οι ανταγωνιστές τους. Επίσης, αφήνει τις επιχειρήσεις εκτεθειμένες στον κίνδυνο αποτυχίας των προμηθευτών τους, οπότε χάνουν και την όποια αντιστάθμιση κινδύνου.
